Lieve iedereen,

Ik weet nog dat ik het vliegtuig in stapte met me haartjes netjes, make up op en verzorgde kleding aan. Nu moet je ons nou eens zien; verwarde haren, geen make up op en onze lelijke toeristen kleding aan. Maar toch krijgen we hier alle aandacht en lijkt het net alsof we Nederlandse beroemdheden zijn, heel bizar!!

Ook krijg we vaak de vraag; zijn jullie zusjes?? Dan kijken we elkaar aan en zeggen we uhm nee.. Er is zelfs gevraagd of we twins zijn. Ik snap het ook wel; we zijn blank, blond en we hebben een beetje dezelfde bouw. Vanaf nu gaan we ook gewoon ja zeggen!

Zaterdag avond was het grote feest van het festival 'de jungle party'. Als uitzondering hadden we deze avond een beetje mascara op gedaan. Het viel ons nog vies tegen want we betrapten ons er zelf op dat we heel vaak in ons ogen wrijven.Het feest was letterlijk en figuurlijk midden in de jungle. Als je een drankje bestelde werd er voor je neus een kokosnoot uit de boom gehaald en in je beker gegoten. Vers van de pers met een vleugje alcohol. Als je moest plassen was dat natuurlijk gewoon in de bush bush. We hebben onze ogen weer uit gekeken hoe vooral de ghanezen jongens aan het dansen waren. Mijn danskwaliteiten zijn daar niks bij. Sascha kon helaas nog niet met de voetjes van de vloer. Ik heb maar gezellig rondjes om haar heen gedanst, zo kon ik tenminste ook haar knietjes beschermen haha!

De volgende dag vertrokken we uit Busua. Onze gastmoeder waar we 3 dagen verbleven trok meteen mooie kleding aan voor onze foto's. Ook liet ze vol trots haar familie fotoboek zien. Echt een hele lieve vrouw die altijd voor ons klaar stond! Bij ons vaste restaurant hadden we een meisje leren kennen, die vond het erg jammer dat we weggingen. De allerlaatste foto's gemaakt van het strand en op naar onze volgende bestemming.

The green ranch. Het was een lange rit ernaar toe. Ik heb mijn 1ste regenbui meegemaakt hier in Ghana. Helaas konden we er niet gebruik van maken want we zaten in de trotro. Het laatste stuk hebben we een taxi moeten nemen het was namelijk in de bergen. Je kan het geen weg meer noemen maar ondertussen zijn we dat al gewend. Maar wat we niet gewend zijn is dat de lichten van de taxi kapot gaan. Dus we hebben de hobbelende weg met overal gaten zonder licht moeten doorstaan. Met zweet handjes kwamen we bij de green ranch aan. Een hartstikke lieve franse vrouw kwam ons verwelkomen. Gelukkig konden we nog zo laat wat eten en ze liet ons de luxe en erg mooie kamer zien. Een schone moderne douche en wc! Wij waren blij! Totdat ik op de wc ging zitten en naar boven keek! Oh my god er zat echt een heeeeeeeeleeee grote spin!! Deze durfde we zelf echt niet weg te halen. De eigenaresse had de spin gelukkig met een bezem weg gehaald.

Na een nachtje geslapen te hebben konden we zien hoe mooi de natuur en het uitzicht was. Het bleek dus dat was gister avond langs een aapje zijn gelopen haha. Ja dat kan allemaal in Ghana! Er stond een heerlijk ontbijt voor ons klaar watermeloen en ananas. Ja Elise is van ananas gaan houden hier in Ghana. Ook eet ik hier verse tomaat en pannenkoeken. Ja als je honger hebt dan eet je het wel!!

Die ochtend stond er een 2 uur durende paardrijtocht op de planning. Sas had nog wel last van haar knieën. Haar paard werd onder controle gehouden met een touw die de eigenaresse vast had. De tocht was heel erg leuk we reden langs een mooi meer door het bos en de bergen. Na 2 uur lang hadden we wel een beetje zere billen!!

'S middags zijn we richting Sunyani gegaan. In Sunyani is het weeshuis Hanukkah Child care. Het is van Mariette een Nederlandse eigenares die het 9 jaar geleden heeft opgestart. 2 vriendinnen van me Judith en Laura zijn daar 2 jaar geleden naar toe geweest om vrijwilligerswerk te doen. Na hart van Nederland gezien te hebben en alle verhalen die ik gehoord had was ik wel heel erg benieuwd!

Laura had tegen ons gezegd: jullie kunnen wel in het Eusbett hotel slapen dat is vlakbij Hanukkah! Dus wij kwamen 's avonds laat aan en we zagen het al, dit word een heeeeeel duur nachtje.. Het was echt een heel luxe hotel maar daarin tegen waren de werknemers echt heel onvriendelijk bah!!

De volgende ochtend gingen we naar Hanukkah. We werden hartelijk ontvangen door allemaal Nederlandse vrijwilligers. Heel raar om dan ineens met 10 Nederlandse vrouwen aan tafel te zitten. We kunnen dan niet even iets in het Nederlands tegen elkaar zeggen wat toch niemand verstaat. Mariette gaf ons een rondleiding en vertelde over hoe het daar in zijn werk gaat. Het ziet er allemaal echt super mooi uit. Ook hebben ze vorig jaar een school kunnen bouwen! Gelukkig krijgt Hanukkah veel steun van sponsors zodat ze dit allemaal mogelijk kunnen maken. Na de rondleiding zijn we lekker wezen spelen en knuffelen met de kinderen die een geestelijke en lichamelijke handicap hebben. Het was een leuke ervaring om bij Hanukkah langs te gaan. Ook heb ik nog even een paar pakjes ballonnen en kleding voor de baby's achter gelaten.

Toen we weggingen werden we vriendelijk uitgezwaaid door de kindjes

Diezelfde middag zijn we naar hand in hand gegaan we wilde namelijk niet nog een nachtje in het dure/onvriendelijke hotel slapen.

Onderweg naar hand in hand zaten we in een share taxi. Eerst heerlijk met z'n 4e, later met z'n 2e en we hadden alle ruimte. Totdat we ergens stopte en aan alle kanten stapten er mensen in. Het was een 5 persoons taxi en dan zit je krap. We zaten er met een stuk of 8/9 mensen in op een hobbel weg! Heerlijk welkom in Ghana!

Hand in hand is een community voor kinderen en ouderen met een geestelijk en/of lichamelijk handicap. Het was daar erg rustig toen we aankwamen. Gelukkig wilde een vrouw om 21:00 uur nog een bordje met rijst voor ons maken. De huisjes zagen er leuk uit. Je moest lekker plassen en douchen onder de sterrenhemel. Dat heeft ook wel weer wat! De volgende dag hebben we wat spulletjes in de winkel gekocht wat die kinderen allemaal zelf hebben gemaakt. Helaas hebben we niet echt met iemand in contact kunnen komen die daar vrijwilligers werk doet en die goed Engels of Nederlands kan praten. Helaas net toen onze taxi aankwam, sprak een Nederlandse vrouw ons aan. Jammer, maar het was evengoed leuk en interessant om daar langs te zijn geweest.

Boabeng fiema stond die dag op de planning. Ik had er zelf eerlijk gezegd niet zoveel van verwacht. We liepen samen met een vrouw mee die ons naar de gids bracht. Bij haar kon je ook bananen kopen voor de apen. We hadden 2 stappen in de jungle gezet en de apen kwamen van alle kanten aan rennen. We wisten niet wat we mee maakte en die vrouw kon geen woord Engels. Dus hebben we maar dicht bij haar in de buurt gelopen. Aangekomen bij de gids vertelde hij interessante dingen over het dorp en de apen. Er lopen daar meer dan 1000 apen rond met 2 verschillende rassen. De apen zijn heilig in het dorp en ze worden op dezelfde rituelen begraven als de mensen. Ze hebben daar zelfs speciale priesters voor apen. Wij mochten natuurlijk ook zelf de apen banaantjes geven. Een droom die uit komt!! De gids deed het voor en ze pakte het zo uit je hand. Ik schrok me dood een klein aapje sprong op me buik en zat lekker de banaan op te eten! Super schattig.

Als laatste voor die dag stond Kintampo waterfalls op de planning. Ze hadden 3 watervallen. De eerste 2 waren niet echt indrukwekkend. Bij de laatste moesten we 150 tredens naar beneden lopen met de gedachte dat we die natuurlijk ook weer omhoog moeten. Het was een mooie waterval maar heel erg toeristisch. Toen we nog geen eens onze eerste foto hadden gemaakt kwamen er ineens heel veel ghanezen om ons heen staan en wilde ze op de foto. Haha, leuk, grappig! Maar toen bleven ze komen net alsof we beroemd waren, famous in Ghana!

Ik liep een beetje met me voetjes in het water zodat sas een mooie foto kon maken. Toen werd ik ineens mee gesleurd en moest ik van de rotsen af gaan glijden. Geweldig vond ik het, wie overkomt dat nou!

In ons hotel even lekker gedouched, backpacks ingepakt en uitgecheckt. We hadden een lange reis op de planning staan. Mole National Park!

Aangekomen in Tamale moesten we alleen nog de bus pakken naar Mole. Makkelijker gezegd dan gedaan. We hebben 5 tot 6 uur op de bus gewacht voordat die eindelijk kwam. Eindelijk aangekomen bij Mole hadden we nog een conflict met de wachters. Hun accepteerde onze studenten pas van de organisatie niet. Daardoor moesten we het dubbele betalen om alleen het park in te mogen om naar onze kamer toe te gaan. Uiteindelijk hebben we dat maar gedaan want anders reed de bus weg met onze spullen erin.

De jeep safari was erg gaaf! Toen we nog geen 5 seconde in de jeep zaten, zagen we op 2 meter afstand een olifant met een jonkie staan. Ik wilde foto's maken en kwam er toen achter dat de go pro leeg was. Gelukkig waren we nog vlakbij de kamer maar de olifanten waren er nog steeds op 2 meter afstand. Dus voorzichtig uit de jeep stappen en naar de kamer toe rennen! Dat geeft wel een adrenaline kick om zo dichtbij een wilde olifant te staan. Tijdens de jeep safari hebben we veel antilopen en apen gezien! De 2 uur durende safari was veel te snel voorbij.

De laatste week gaat bijna in. Ik geniet elke minuut van de dag als ik hier ben. Het liefst boeken sas en ik er nog een maandje bij!!

Liefs!