Lieve iedereen,

We hebben al zoveel dingen mee gemaakt dat het wel weer tijd werd om een blog te plaatsen!

Zondag ochtend zijn we naar helping hand gegaan (een weeshuis in Abasa) De rede waarom we daar heen zijn gegaan is om het verschil te zien tussen het noorden en het zuiden. Toen we daar aan de weg stonden was het al een wereld van verschil vergeleken met het noorden. Het was een gebouw met vrolijke kleuren, een school, slaapkamer met bedden, speeltoestellen, genoeg eten, genoeg drinken en de kinderen waren schoon. Ook konden zij goed engels spreken. In het noorden hadden ze niks, hier hadden ze alles behalve hun ouders dan. Dat blijft erg genoeg helemaal als je de achterliggende verhalen hoort. Toch heb ik evengoed een paar oude hemdjes weggeven. Het is fijn om te zien dat ze het hier zo goed hebben in het zuiden maar met een achterliggende gedachte dat dit het tegenovergestelde is van het noorden.

De volgende dag hebben we gekeken hoe de kinderen hun schooldag beginnen. Toen was het tijd om de zware backpacks op onze rug te binden en te beginnen aan de rondreis door Ghana.

Liz een knuffel gegeven en we stapte in de trotro naar Swedru. Vanaf Swedru overstappen op een trotro naar Cape Coast. Een aardig meisje hielp ons vriendelijk met het dragen van de tas en de weg te wijzen. Op het eerste gezicht leek ze oprecht aardig te zijn maar toen ze eenmaal niet weg ging twijfelde we toch een beetje. Ze liep zelfs mee naar onze kamer maar ze vroeg nog steeds geen geld. Dus we hebben haar bedankt en een mentos geven en toen droop ze eindelijk af.

We hadden 3 dingen voor die dag op de planning staan. Het was alle 3 gelegen aan dezelfde weg.

Als eerst zijn we naar Kakum National park geweest. In de jungle lopen op touwbruggen. Wat een prachtige natuur! Heel bijzonder, we hebben weer prachtige plaatjes gemaakt. Sas had een beetje last van haar hoogtevrees toen de brug aan alle kanten kraakte maar we hebben het overleefd.

Daarna zijn we naar Monkey Forest gegaan. De eigenaar is een Rotterdammer en is 12 jaar terug met zijn vrouw naar Ghana geïmmigreerd. Hij vangt apen op die mishandeld zijn of om 1 of andere rede bij hem worden gebracht. Ook heeft hij wilde katten, schorpioen, alligators en een uil. Als afsluiter hadden we daar een heerlijke tosti met kaas en een cola genomen.

Als laatste op die dag gingen we naar Hans Cottege om op de foto te gaan met een krokodil. De Rotterdammer had ons daarvoor nog even verteld dat een Amerikaans meisje vorig jaar is gebeten door de krokodil en haar halve gezicht verminkt was. Maar toch lieten wij ons niet tegen houden, met zwetende handjes, knikkende knietjes en hartkloppingen hebben we toch een foto gemaakt met de krokodil. Nee hoor wij zijn niet eigenwijs.

Daarna stonden we braaf op een trotro te wachten aan de weg. Een Amerikaanse vrouw en een Ghanees vroegen of we mee wilde rijden. Dus wij vroegen al meteen, hoeveel kost het? Dus hun lachte ons uit en ze zeiden; niks hoor! Wij vroegen nog even voor de zekerheid, weten jullie het zeker? Toen kregen we de reactie we gaan jullie echt niet kidnappen hoor. Dus dat viel weer mee een gratis en gezellige rit terug naar ons hotel. Die avond hebben we heerlijk aan het strand gegeten onder de palmbomen met een cocktail is ons hand. Echt een paradijs. Alleen toen moesten we nog terug. Als twee blonde meisjes met een blanke uitstraling alleen over straat lopen in het donker, voel je je niet zo heel veilig. Maar ook dat hebben we weer overleefd.

De volgende ochtend stond Cape Coast Castle op het programma. Het was erg indrukwekkend omdat Nederland er zo bij betrokken was geweest. Helaas hadden we een hele saaie tour guide, na een uur hadden we het wel gehad.

Van Laura en Judith hadden we te horen gekregen dat Ko-Sa Beach resort echt een aanrader is. Het resort is van Nederlandse eigenaren, het ziet er prachtig uit. Uit een kokosnoot drinken op het strand tot vervelende kindjes wegsturen die om geld bedelen terwijl ze niet arm zijn. Ja, we hebben heerlijk ge-relaxed.

De volgende dag stond surfen op de planning! Iets was ik altijd al heb willen leren. We verbleven bij de Kangaroo Pouch Beach resort. Bikini aan en gaan met die banaan. Een ghanese surfer dude gaf ons les. Eerst instructies gehad op het strand en daarna de zee in. Het ging me nog aardig goed af. De 1ste keer stond ik al! Wauw super gaaf was dat! 'S avonds lekker gegeten in het restaurant. Er werd vaak aan ons gevraagd of we hier voor het festival kwamen. Het blijkt dus dat er een groot festival dat weekend plaats vindt. Helaas konden we niet langer in onze hotel kamer blijven.

Alle hotels hier in Busua zitten bom vol voor het grote festival. Een jongen die vrijwilligers werk doet

voor het festival kon de volgende dag wel een kamer voor ons regelen. We hadden besloten de planning te wijzigen.

'S ochtends vroeg zijn we naar Nzulezu een dorp op palen gegaan, om die zelfde dag nog terug te komen voor het grote festival. We zijn met een kano vanaf Beyin naar het dorp gevaren. Het was een hele mooie/rustgevende natuur. Het dorp op palen was wel leuk om te zien

doormiddel van boomstammen staat het dorp boven water. Helaas zijn de mensen daar niet zo heel vriendelijk dus het was een beetje een akward sfeertje. Het was daardoor ook niet zo heel indrukwekkend voor ons.

Weer terug in Busua moesten we nog een kamer vinden. De jongen nam namelijk zijn telefoon niet meer op die een kamer voor ons had. Uiteindelijk kwamen we hem tegen op het strand en heeft hij ons geholpen aan een kamer. Het is een home staying bij een hele lieve ghanese vrouw.

Vanwege Sascha haar doorzettingsvermogen heeft ze haar knieën open gehaald tijdens het surfen. In eerste instantie dachten we dat het niet zo erg was want de wonden waren al aardig dicht gegroeid. Maar de dagen erna werd het alleen maar erger en sas kon moeilijk lopen. We hebben daarom ook besloten hier nog een paar dagen te blijven ook voor het festival natuurlijk haha. Vandaag 3 dagen nadat het gebeurd was zijn we naar het ziekenhuis gegaan want het zag er verschrikkelijk uit. Daar heeft ze antibiotica gekregen en ze hebben de wonden goed schoon gemaakt.

Langzamerhand kan ze gelukkig beter lopen.

We maken nu het 3 daagse festival helemaal mee. Overdag is er leuke muziek op het strand en soms komt er een drum band voorbij met dansende mensen. Het is geweldig om te zien hoe de jongens hier met elkaar dansen. Ze genieten er echt zoveel van, ze hebben hier allemaal een passie voor dansen het zit natuurlijk in hun bloed. Ik ben het langzaam aan het leren hoe Ghanese dansen, maar het zal er nooit zo soepel uit zien als bij hun.

Vanavond is het grote feest: de jungle party, het zal ons benieuwen hoe het is.

We genieten hier nog elke dag. Eventjes met een beperking maar we passen onze planning gewoon aan!

'Geen weg is te lang op reis met een vriend of vriendin aan je zij'

Liefs!